سپاه پاسداران، يک نيروي نظامي است و فارغ از نقدهايي که بر عملکردش در حوزه سياست وارد است بايد تصريح داشت که بخش بزرگي از بار دفاع از کشور در صورت بروز جنگ بر عهده آن است.
بديهي است که در يک جنگ، تنها ادوات نظامي و تسليحات نيستند که سرنوشت نبرد را رقم مي زنند بلکه نيروي انساني کارآزموده و مجرب نقش محوري در تعيين شيوه و فرجام جنگ دارد.اين نکته را هم نبايد فراموش کرد که براي تربيت يک ژنرال و فرمانده ارشد، سالها زمان و هزينه و آزمون و خطا لازم است. فرماندهان ارشد نظامي، محصولاتي نيستند که بشود آنها را در فرصت کوتاهي توليد کرد يا از خارج وارد نمود. آنها محصول هزينه هاي مادي و معنوي فراواني هستند که در گذر روزگار تجربه آموخته اند، بينش جنگي پيدا کرده و نخبه نظامي شده اند.

لذا وقتي چنان فردي به هر علت حذف مي شود، لطمه مديريتي قابل توجهي بر نيروهاي مسلح کشور وارد مي شود چه آنکه سالها بايد بگذرد تا يک نيروي ساده نظامي در کوران حوادث و سختي ها و آموزش ها و آزمايش ها بتواند به مقام فرماندهي برسد.